چه باران ببارد چه نبارد
چه پاییز باشد چه نباشد
چه به روی خود بیاوریم
چه نیاوریم ...
من در زیر حجاب گیسوی تو،
خودم را ...
و تو در پهنای عبای من،
خودت را ...
یافتی.
____________
روایت این تدوین گذری عاشقانه و کوتاه از تمام آنچه هست که میتوانید در کوچه پس کوچه‌های محله‌هایی بیابید که شاید باری هم قدم در آنها نگذاشتید و نگذارید...
اینبار در این محله سفره‌ی عشقی را برایتان چیدم که در مریض حالی شفا میشود و خودش را به زبان یار گره میزند، در سیاهی شب صبح میشود و در تاریکی شب خودش را به خاک می‌سپارد تا در افق، سویی از قلبش را در زیر چشم‌های مشکی دخترک پیدا کند.
1403/5/23
•Mobarake •