زبان با بخش‌های مختلف مغز سر و کار دارد. محققان دریافته‌اند که ارتباط بخش‌های مختلف مغز نسبت به نوع زبان مادری فرق می‌کند. این یافته‌ها می‌تواند در مداوی کسانی که با سکته مغزی دچار اختلال زبانی شده اند موثر واقع شود.
پژوهشگران انستیتو ماکس‌پلانک در آلمان برای این که ارتباط میان زبان مادری و مغز انسان را دریابند، دو گروه را مورد آزمایش قرار دادند: یک گروه کسانی که زبان مادری شان آلمانی است و گروه دوم کسانی که زبان مادری شان عربی است. این دو زبان از بسیاری لحاظ باهم تفاوت‌های زیادی دارند.
کسی که زبان مادری‌اش عربی است، باید در هنگام مکالمه به تلفظ و ادای کلمات دقیق گوش دهد تا منظور طرف را بفهمد که مثلاً منظورش «کتاب» است یا «کاتب». هر دو واژه از «ک – ت – ا- ب» تشکیل شده اند. این گونه ترکیب در کلمات عربی بسیار متداول است.
کسی که زبان مادری‌اش آلمانی است، باید پیش از همه به ساختار جمله تمرکز کند. دلیل آن این است که برخی افعال در زبان آلمانی بستگی به شکل جمله به دو قسمت می‌شکنند و در موقعیت‌های متفاوت جمله مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال در جمله «آیا کتابی از نویسنده مورد علاقه‌ات را امانت می‌گیری؟» واژه امانت دادن یا قرض دادن به دو بخش تقسیم شده و در جاهای متفاوت جمله قرار می گیرند.
سوال این است که آیا این تفاوت میان زبان‌های آلمانی و عربی را در مغزهای گویندگان دو زبان نیز می‌توان مشاهده کرد؟ پژوهشگران علوم شناختی و عصبی در انستیتو ماکس‌پلانک در لایپزیک برای یافتن این پرسش تحقیقاتی را انجام داده اند. تیم محققان ۴۷ فرد با زبان مادری عربی و ۴۷ تن دیگر با زبان مادری آلمانی را مورد مطالعه قرار داده اند.