تحریم انتخاب ما نبوده و نیست و با اینکه ناگوار است ولی می تواند به عنوان یک فرصت در نظر گرفته شود و استعدادها و توان داخلی را شکوفا کند. برای این کار ما در شرایط جنگ اقتصادی نیازمند یک طرح جامع اقتصادی با رویکرد دفاعی هستیم که همه اهداف را در بر میگیرد. به عنوان مثال وضعیت جنگ اقتصادی نباید شاهد تصمیم‌گیری‌های اقتضایی اقتصادی برای کشور باشیم. بلکه باید تصمیم ها و سیاست ها به صورت هم سو و هم افزا اتخاذ شود. همانطور که در همه جنگ ها قواعد و قوانین خاص جنگی وضع می شود، ما هم در شرایط جنگ اقتصادی نیازمند تسهیل قوانینی هستیم که با دادن اختیارات و آزادی عمل به دستگاه ها، آن‌ها را در رفع موانع و مشکلات توانمند کند. باید با تشدید نظارت ها و دقت ها با مفسدین اقتصادی و رانت خوارها که به عنوان پیاده نظام دشمن در ناامید کردن ملت نقش ایفا می کنند، مبارزه قاطعانه و غیر سیاسی صورت بگیرد. با توجه به تشکیل قرارگاه جنگ اقتصادی در وزارت خزانه داری آمریکا و تمرکز بر روی حربه دلار باید به تنوع بخشیدن به سبد ارزی و برقراری پیمان های پولی دوجانبه میزان اثرگذاری دلار را کاهش میدهد برای اقلام تحریمی مانند نفت باید تدابیر خاص اتخاذ شود تا ضمن جلوگیری از خام فروشی نفت بودجه کشور با کمترین وابستگی ممکن به فروش نفت طراحی و پیاده سازی شود. باید بر تولید اقلام راهبردی تحریمی با استفاده از ظرفیت شرکت های دانش بنیان داخلی تمرکز شود. باید کالاهای اساسی کشور به بهترین شکل تامین و طی یک ساز و کار و سامانه عادلانه در کل جامعه توزیع شود. باید ضمن تلاش برای اشتغال در کشور طرح های حمایتی ویژه برای سه دهک پایین جامعه که فشار اقتصادی بیشتری را تحمل می کنند، در دستور کار قرار بگیرد. مفاهیم ارزشمندی مانند الگوی صحیح مصرف، سبک زندگی ایرانی اسلامی، دفاع اقتصادی و خرید کالای ایرانی باید به عنوان یک ارزش ملی تلقی و ترویج شود باید کالاهای خارجی خصوصاً کالاهای لوکس و غیرضروری به صورت آگاهانه و هوشمندانه توسط مردم و مسئولین تحریم شوند و از همه مهمتر باید بدانیم و به هم یادآوری کنیم که هزینه مقاومت بسیار کمتر از هزینه تسلیم است. این را می‌شود به زور از برج های عربستان سعودی به آمریکا متوجه شد...