نوروزخوانی از جمله آیین های ریشه دار و قدیمی یی است که از حدود بیش از هزار سال پیش تا کنون در مناطق مختلف ایران رواج داشته است به ویژه در مناطق البرز شمالی، استانهای مازندران و گیلان.
برخی ها بر این باورند که نوروزخوانی در ایران پیش از اسلام وجود داشته است و مضامین آن در ایران قبل از اسلام علاوه بر توصیف طبیعت و مژده بهار، در ستایش اهورامزدا و مدح پادشاهان ایرانی بوده است.
این آیین پس از اسلام، علاوه بر اینکه وصف طبیعت و بشارت های بهار را در خود حفظ کرده است، خود را با مضامین ستایش الله و ائمه ی اطهار و روایات دینی منطبق ساخته است.
نوروز خوانی در واقع کارناوالی بوده است که در آن شعر و موسیقی و آواز و نمایش در کنار یکدیگر می آمدند و مردم را به جشن و سرور مهمان می کردند.