کمی ادبی*
راستش را بخواهی اینکه شبها جایت را میاندازی و به بالین خویش میروی و صبح ها از خواب بیدار میشوی و جایت را جمع میکنی و به زندگیات ادامه میدهی. هنر کردهای.. اگر این هنر نیست. پس چیست؟
برای زندگی کردن باید هنرمند بود.. هنرمند زندگی خودت باش.. همین!