هنرهای رزمی ترکیبی:
هنرهای رزمی ترکیبی (به انگلیسی: Mixed martial arts weight classes، MMA) یک ورزش رزمی کامل است که مبارزان می‌توانند از ضربه‌های مشت، آرنج، زانو، لگد، فنون درگیری و گلاویزی ایستاده، در خاک، فنون پرتابی و قفل مفاصل استفاده کنند؛ که شامل ترکیبی از تمام ورزش‌های رزمی است.
رقابت‌های هنرهای رزمی ترکیبی در کل شیوه جدیدی از رقابت‌های رزمی محسوب می‌شود اما اگر به گذشته نگاه کنیم می‌توان رگه‌هایی از رقابت‌های «وال تودو» که از سال ۱۹۲۰ در برزیل برگزار می‌شود را در ام‌ام‌ای امروزی مشاهده کرد و اگر خیلی به عقب برگردیم شاید «پانکریشن» این نقش را برعهده بگیرد.
به‌طور کلی تفکر ترکیب رشته‌های مختلف رزمی، بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ رشد پیدا کرد که نقش اصلی را در این مورد بروس لی بازی کرد. او معتقد بود یک مبارز خوب، یک بوکسور، یک کاراته کا، یک جودوکار یا یک کونگ‌فوکار نیست. یک مبارز خوب کسی است که خودش را با هر سبکی وفق داده و توانایی مبارزه در هر استایلی را دارد. در واقع با هر نوع تکنیکی که یادمی‌گیرد و تمرین می‌کند با استفاده از آن، حریفش را از هر استایلی زمین گیر کند.
این حرف بعدها توسط دانا وایت به صورت عملی وارد عرصه رقابت‌های رزمی شد. دانا وایت رئیس یواف‌سی و کسی است که امروز وی را به عنوان گسترش دهندهٔ هنرهای رزمی ترکیبی می‌شناسند.