ی مدت نیستم...نمی دونم تا کی...تو نما زیاد کسی نمیشناختم...کسایی هم که میشناختم رفتن یا در شرف رفتنن...دیگه دلیلی برای موندن ندارم...
میرم به درسم میرسم...برام دعا کنید ک امسال قبول بشم...
ویدیو رو هم نگاه کنید...امیدوارم همیشه لحظاتتون با شادی سپری بشه و لبتون خندون باشه...انقد به عشقای مجازی دل نبندید..هیچ کدوم از این ها توی واقعیت نیست و عواقبش فقط ضربه خوردن روحی و روانی خودتونه...شما بچه ها خیلی توی نما رل میزنید باهم و هیچوقت هم سرانجامی نداشته و دیدم که چجوری از این اتفاقات ضربه خوردید...
قدر همدیگه رو بدونید مخصوصا خانوادتون...همش کله تونو نکنید توی گوشی کمی هم با خانواده وقت بگذرونید...قدر این لحظاتتونو بدونید هیچ وقت تکرار نمیشه...زمانی میرسه ک حسرت ی لحظه آرامش و بودن در کنار کسایی که دوسشون دارید رو میخورید...و همیشه یادتون باشه که...هیچ کس...هیچ کس...جز خودتون...سلامتیش برای دیگران اهمیت نداره! پس نشینید به امید دیگران تا براتون کاری انجام بدن...خودتون باید هوای خودتونو داشته باشید و مراقب سلامتیتون باشید...اگه ده بار زمین خوردی تو یازده بار خودت بلندشو...منتظر نمون تا یکی دست کمک به سمتت دراز کنه تا بلندت کنه...و به راحتی به هیچ کس اعتماد نکن...چون اگه آدم قوی نباشی و از اعتمادت سو استفاده کنن به راحتی نابود میشی...هعی...دیگه بیشتر از این نمیتونم کمکتون کنم...
اینا تجارب شخصی خودمه...این حرفا رو زدم چون توی نما خیلی از بچه ها رو دیدم ک...همه ما توی زندگیمون مشکلاتی داریم...و شاید اومدن به نماشا برای بعضیا تنها راه فراموش کردن گوشه ای از مشکلاتشون باشه...دریغ از اینکه به امید گرفتن ذره ای دلداری از طرف دوستی مجازی...فقط ضربه ای جبران ناپذیر از طرف این اشخاص میخوریم...
هیچوقت فراموش نکنید که...شما ارزشمند ترین فرد دنیا ، بنده خدا و داشته خانواده و دوستانتون هستید...پس هیچ وقت از زندگی کردن ناامید نشید و هرگز دست از تلاش و مبارزه کردن برای زندگی برندارید و تسلیم نشید...حتی اگه آخرین دقایق زندگیتونو میگذرونید!
دیگه ادامه نمی دم...دوست دارم این ها رو بدونید چون اکثرا کم سن و سالید و بی تجربه از دنیای اطرافتون...
شاید گاهی سر بزنم بهتون...
قدر لحظه هاتونو بدونید...این زندگی فقط یکباره...اصلا ارزش غصه خوردن نداره...
می دوستمتون ( ˘ ³˘)♥
بای ... (｡♥‿♥｡)