دشمن شناسی و زمان شناسی از برکات انقلاب اسلامی و دستاوردهای دفاع مقدس است. در دفاع مقدس بعد از فتح خرمشهر در شرایطی که هنوز برخی شهرها در تیررس و اشغال دشمن بعثی بود و شناسایی و تنبیه متجاوز جنگی در مجامع بین‌المللی و محکومیت آن هنوز محقق نشده بود و ایران در دور و نوار پیروزی قرار داشت و احتمال تجدید قوای دشمن وجود داشت، صدام طرح صلح دروغین و فریبنده‌ای را مطرح کرد ولی جمهوری اسلامی به دشمن اعتماد نکرد و آنرا نپذیرفت که اگر فریب می‌خوردیم و اعتماد می‌کردیم کشور دچار تجزیه می‌شد کما اینکه در پایان جنگ که جمهوری اسلامی قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت ارتش بعث صدام از چند نقطه حمله کرد و منافقین را هم تجهیز کرد و آن‌ها حملات را شروع کردند و جمهوری اسلامی برای دفاع تجاوز رژیم بعث و منافقین بعد از جنگ، همچنان می‌جنگید تا دشمن را از خاک میهن دور کند.
ذات دشمن فریب و توطئه است؛ بر همین اساس آنچه توانسته علیه ایران اسلامی توطئه کرده و آنچه انجام نداده نتوانسته، نه اینکه نخواسته است. از براندازی نظام اسلامی مأیوس شده نه اینکه توطئه ندارد، بنابراین شناسایی ترفندهای دشمنان بسیار مهم است، باید دشمن را بشناسیم، دشمنی او را باور کنیم و نسبت به خصوصیات و عملکرد و جهت‌گیری‌هایش آگاهی داشته باشیم تا بتوانیم رفتار خود را در مقابل او تنظیم کنیم و در همه عرصه‌ها هوشیار باشیم.