ثابت شده مغز ما واقعیت را تغییر می دهد تا باور کنیم

ما درک می‌کنیم که جهان و واقعیت پیرامون، صرفاً شبیه‌سازی ذهنی است که حواس و مغزمان از آن تصویرسازی می‌کنند. آزمایش‌ها، مانند توهم دست لاستیکی و واقعیت مجازی، نشان می‌دهند که مغز ما تجربیات حسی را به گونه‌ای تفسیر می‌کند که لزوماً با واقعیت مطابقت ندارد.
واقعیت نهایی ممکن است کاملاً فراتر از چارچوب فضا و زمان باشد، و تجربه ما از آن تنها یک هدست مجازی است که به عنوان ابزار محدود کننده درک، به کار می‌رود.