مادرم پیراهن مشکی برایم دوخته
با تو بودن را به من از کودکی آموخته
چشم وا کردم از اول گفت این مال حسین
نوکرت را جز به بزم روضه ات نفروخته
هر کجا نام تو آمد گریه کرد اما ببین
بیشتر با گریه های من برایت سوخته
مادر من مادرت را دوست دارد
اشک را مادرت زهرا برایم از ازل اندوخته
کاش روشن تر کنی در لحضه های آخرم