مننژیوم مغزی یا مننژیوما یک نوع تومور است که در غشای خارجی مغز و درست در زیر جمجمه ایجاد می شود. به طور مشخص، تومورها در سه لایه خارجی غشای مغز که در اصطلاح مننژ نام دارند به وجود می آیند. اگر چه مننژیوم به صورت تکنیکی نباید یک تومور مغزی در نظر گرفته شود ولی به دلیل این که ممکن است بخش های داخلی مغز ، سلول های عصبی و رگ های خونی سیستم عصبی را تحت فشار قرار دهد در دسته تومورهای مغزی قرار می گیرد. مننژیوم مغزی غالباً به عنوان رایج ترین نوع تومورهای مغزی شناخته می شود.
بسیاری از مننژیوم های مغزی سرعت رشد بسیار آهسته ای دارند و ممکن است سال ها بدون بروزعلائم به رشد خود ادامه دهند. با این حال ممکن است گاهی با فشار و تأثیر مستقیم روی بافت های مجاور مغز ، سلول ها و شریان های خونی آن باعث اختلالات و عوارض جدی شوند. بروز تومور مننژیوم مغزی در خانم ها شایع تر است و عمدتاً در میانسالی رخ می دهد با این حال علائم این بیماری ممکن است در سنین مختلف و حتی در مردان بروز کند. نکته امیدوار کننده در مورد این بیماری این است که به دلیل رشد آهسته در اغلب موارد نیازمند جراحی و درمان های اورژانسی نیست و می توان با نظارت بر روند رشد تومور، روش های درمانی مناسبی برای درمان و کنترل این بیماری انتخاب نمود.
مننژیوم مغزی چه علائمی دارد؟
علائم و نشانه های مننژیوم مغزی عموماً به صورت مقطعی بروز می کند و ممکن است در ابتدا خیلی خفیف باشد. بسته به اینکه تومور مننژیوم در کدام قسمت غشای خارجی مغز تشکیل شده باشد، این بیماری می تواند علائم مختلفی داشته باشد. این علائم عبارتند از:
– تغییرات در بینایی مثل دوبینی، کاهش میدان دید و تار دیدن اجسام
– سردردهای مزمن به خصوص با شدت بیشتر در هنگام صبح
– از دست دادن شنوایی و احساس شنیدن زنگ
– از دست دادن حافظه
– از دست دادن حس بویایی
– از دست دادن حس لامسه
– احساس ضعف در مفاصل دست و پا
– اختلال در تکلم و صحبت کردن