مز پیروزی ایرانی طلبان بر ویرانی طلبان چیست؟ قیام ملی علیه جنگ ترکیبی
خردادماه ۱۴۰۱ بعد از فروکشکردن بحران بیماری همهگیر کرونا، مردم در حرم مطهر امام خمینی جمع شده بودند تا با حضور رهبر انقلاب و در سالروز رحلت خمینی کبیر، دوباره پای درس و مکتب امام بنشینند. اما بین سطور و در میان سخنان حضرت آیتالله خامنهای، اشارات روشنی از طرحهای در دستورکار دشمن وجود داشت که گویا برای اجراییکردن آن، چشم به یک زمان مناسب بسته بودند: «امروز مهمترین امید دشمنان برای ضربه زدن به کشور، امید بستن به اعتراضات مردمی است. امیدشان به این است که بلکه بتوانند با کار روانی، با فعّالیّتهای اینترنتی و فضای مجازی و انواع و اقسام اینها، با پول، با مزدورپروری، مردم را در مقابل نظام اسلامی و جمهوری اسلامی قرار بدهند.» ۱۴۰۱/۳/۱۴
ایشان چهار ماه بعد و در بیاناتی که در جمع دانشجویان دانشگاههای نیروهای مسلح در دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن مجتبی داشتند، مجدداً به این موضوع اشاره کردند که دشمن از مدتها قبل برای آشوب و اغتشاش و ناامنی در کشور، برنامهریزی کرده بود: «این اغتشاش برنامهریزی داشت؛ این اغتشاش برنامهریزیشده بود. اگر قضیّه این دختر جوان هم نبود، یک بهانه دیگری درست میکردند برای اینکه امسال در اوّل مهر... در کشور ناامنی درست کنند، اغتشاش درست کنند.» ۱۴۰۱/۷/۱۱ براساس این هشدارها و نشانههایی که جامعه اطلاعاتی کشور آنها را گوشزد کرده بوده است، دشمن برای ایجاد آشوب در پهنه کشور برنامهریزی کرده و از مدتها قبل آماده بود و آنچه او را به طمع انداخت، حادثهای بود که در شهریورماه رخ داد.