2~

تکبر توام با فروتنی برای من یعنی؛ ما فقط یک نفریم. حالا این که تو هستیم یا فقط من رو می‌بخشم به تو.
برام مهم نیست چجوری با تو راه می‌رفتم، چطوری با تو حرف می‌زدم، چطوری به تو فکر می‌کردم و چگونه از(به سبب) تو رفتار می‌کردم، تنها برایم همون متمم اجباریِ "به تو"، "با تو" و "از تو" مهم هست. حالا هرچه هم آقای ادبیات حجره جر بدهد این‌ها در این جملات رکن‌های قیدی‌اند؛ من که زیر بار نمی‌روم مگه نه؟
هنوزم هر جمله‌ای می‌گم فقط فاعل و مفعولش اهمیت داره اون فعل لعنتی رو با هم می‌تونیم در هر زمانی از تاریخ صرف کنیم؛ هم در زبان خودمان و هم بیاندازیم در زبان دیگران.