داغ غم

هو‌الباقی
تقدیم به روح پدر بزرگوارم

دلدادگان عشق چو نام تو می برند
درد تو را به جان و دل خویش می خرند

پروانه وار گرد چراغ تو آمدند
آشفته حال گرد وجود تو می پرند

بنگر ز داغ رفتنت آتش گرفته اند
این شمع ها که در دل شب شعله بر سرند

جای تو خالی است در این خانه، رفته ای
در سوگواری اهل وفا داغ پرورند

مهدی به گوش جان شنو از مرغ شب که خواند
آیات صبر را که گدازان ز آذرند

نعمت به رستگاری از این گیر و دار رفت
زر بود و می شتافت سوی وادی زرند

رفت او به خاستگاه نسیم، امتداد دشت
آنجا که مردمش همه نام تو می برند

مهدی رستگاری
بامداد نوزدهم خرداد سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
نهم ژوئن سال ۲۰۲۱ میلادی

http://www.shereiran.ir/site/page/56?userid=514&poetryid=16956