بته جقه یکی از نماد‌های پرتکرار و پر استفاده در انواع هنر‌های کاربردی و تزئینی ایرانی است که قدمت و تاریخچه‌ی بسیار غنی‌ای دارد. نقش اولیه و ساده‌ی این طرح متشکل از نشانی هم‌چون گیاهی قد خمیده است. این نقش با گذر زمان و با خلاقیت و اندیشه‌ی هنرمندان ایرانی، هم در فرم و شکل اولیه و هم در ساختار تزئینات پیچیده‌تر شده است.
بخش «بته» ( کوتاه شده‌ی واژه‌ی بوته) به معنای دسته‌ای از گیاهان است و دهخدا در فرهنگ لغت خود «جقه» را نمادی می‌خواند که پادشاهان بر جلوی دستار یا کلاه خود می‌گذاشتند تا نمادی از قدرت را به دیگران آشکار کنند. انتخاب نام paisley برای بته جقه به انگلیسی به این علت است که برای اولین بار مردمانی ساکن شهر پیسلی در اسکاتلند اقدام به استفاده از این نماد در دنیای غرب کردند. جالب است بدانید عده‌ای از غربیان به بته جقه خیارشور ایرانی می‌گویند.