آتش دل

*بسم الله الرحمن الرحیم*
*در رثای پدر بزرگوارم*

باز آمد به لبم نام خوش و زیبایت
آمدم تا سر خود را بنهم بر پایت

رفتی و بعد چهل روز به داغ تو دلم
باز می سوزد و خالی است همیشه جایت

به مزار تو نشستیم و ز یادت به سرم
سایه افکند قد و قامت سروآسایت

در نگاهت به دل سنگ پدر می پرسی
حال و احوال دل غمزده جویایت

عاشقانه همگی حلقه به دور تو زدیم
ما چو پروانه و تو شمع و همه شیدایت

حیف از گوهر یکتای تو کز دستم رفت
حیف از نعمت والایی بی همتایت

مهدی این شعر همه آتش دل گشت خموش
ور نه سوزد همه را آتش بی پروایت

مهدی رستگاری
سی ام تیر ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
بیست و یکم ژوئیه سال ۲۰۲۱ میلادی