از روز ازل غلام این دربارم
من تحت لواء حیدر کرارم
صدبار دگر اگر به دنیا آیم
از دشمن مرتضی علی بیزارم
شاهم علی و باشد شرفم
من کلب در شاه نجفم
در دل دارم هر دم تب و تابش را
تا از کوثر نوشم مِی نابش را
گر از عشقش من را بکشد بر دار
من میبوسم آن دار و طنابش را
... ای جانم علی ، جانانم علی ...