جزیره نائورو، که زمانی به‌خاطر ذخایر فسفات ثروتمند بود، اکنون به‌دلیل استخراج بی‌رویه و آلودگی‌های زیست‌محیطی تقریباً غیرقابل‌سکونت شده است. مردم در نوار باریکی بین بیابان و اقیانوس زندگی می‌کنند و از مشکلاتی چون چاقی، دیابت، بیکاری و زیرساخت‌های فرسوده رنج می‌برند. این جزیره با فساد و سوء‌مدیریت دولتی ویران شده و اکوسیستم آن نابود شده است. استخراج فسفات که از سال ۱۹۰۵ شروع شد، ابتدا تحت کنترل آلمان و سپس استرالیا، تمام منابع طبیعی را از بین برد. در نهایت، نائورو در سال ۱۹۶۸ استقلال یافت اما نتوانست ثروتش را حفظ کند و اکنون فقیر است.