دکلمه:
ما مردای دبستانیم امیدایی که در سر داشت
پریدن یادمون داده همون که ما رو باور داشت
معلم های ما دیروز به جرم علم جون دادن
برای درس امروزم به ما سرمشق خون دادن
روایت میگه دانش تو ثریا هم اگه باشه
بهش میرسه ایرونی فقط کافیه که پاشه
یه نسل از بس که همت داشت واسه خاکش نفس میده
حالا نسلی که ما هستیم چجوری درس پس میده؟!
باید که بند پوتینت برای کار محکم شه
باید هرجایی که هستی واست خط مقدم شه
میون هجمه ی دشمن نداریم روز تعطیلی
لباس رزم میپوشیم تو این تحریم تحمیلی
مبادا پشت یک ملت میون جنگ خالی شه
مبادا خنجر دشمن تو دستای خودی باشه
میشن بازیچه اونها که خداشون میشه دنیاشون
مبادا نرخ بعضیها بشه هم قد جیباشون
دبستانی اون روزا حالا تو فکر تحریمه
نبرد با کدخدایی که طلبکارِ یه تعظیمه
هنوزم خاکریز اینجاست هنوزم جبهه ی جنگه(جمله طلایی آهنگ از نظر من)
فقط یه یا علی میخواد کجای کار میلنگه؟!
دکلمه:
خزون هیچ تحریمی جلودار بهارش نیست
همه میدونن ایرونی کم آوردن تو کارش نیست
.
.
.
.
.
.
از نظر شما کدوم جملش واقعا قشنگتره؟