مجموعه «برهوت» عباس خنجر از درختانی می‌گوید که دیگر نیستند و دشت‌ها، دره‌ها، دامنه کوه‌ها و امتداد جوی آب را خالی گذاشته‌اند. گویا که رخت از این کاشانه بربسته باشند. نه سرو و چنار، نه بادام‌های بادوام و زبان گنجشک و نه حتی بلندای قامت سپیداری، دیگر بر پهنه نقاشی نقش نمی‌بندد. برهوت به واقع روایتی می‌کند از خالی شدن امکان بودن‌هایی که در این سال‌ها نبود می‌شوند.
ادامه این نوشتار را در سلیس نیوز بخوانید:
https://salisnews.ir/%db%8c%d8%a7%d8%af%d8%af%d8%a7%d8%b4%d8%aa%db%8c-%d8%af%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d9%86%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87-%d8%b9%d8%a8%d8%a7%d8%b3-%d8%ae%d9%86%d8%ac%d8%b1-%d8%af%d8%b1/