این شعر با صدای استاد توی "فیلم شبانه روزُ"بارها شنیدم و جز مورد علاقه ترینامه
اما اینبار، خوب که فکر کردم متوجه شدم چقدر حال هوای این شعر، به مود این روزای همه جهان نزدیکه...
خسته و دلتنگ، که آدمای اطرافمون گاهی میان و میرن و همچنان در حال تماشای گذر شب و روزیم ... و کاری جز تکرار روزای بی روحمون انجام نمیدیم :)
دیگه الان خواستم با شعر"اخوان ثالث"
و صدا و تصویر استاد همه جوره مفیوض شید#خنده