رهایم کن

ولی افسوس دیگه دیره ...

شهرام شاه حسینی هوشمندانه در مقابل ساخت ادامه مجموعه «می خواهم زنده بمانم» مقاومت کرد تا «رهایم کن» را بسازد.
شاه حسینی در پی سالها دستیار کارگردانی و کارگردانی فیلم کوتاه و فیلم سینمایی و سریال در «رهایم کن» به پختگی رسیده که می تواند سریالش را با فیلم نامه ای دقیق از روایت و جزئیات و شخصیت پردازی پیش ببرد و بی آنکه در دام اضافه گویی های کشدار همانند اکثر مجموعه ها بیفتد زندگی آدمهای داستانش را بازآفرینی کند.

در میان سایر بازیگران مجموعه همانند بابک کریمی، هوتن شکیبا ، ازاده صمدی و مونا احمدی و یوسف تیموری شاید یکی از بهترین نقش مکمل های چند سال اخیر را باید حضور محمد حسن معجونی دانست.
برای دست اندرکاران و علاقه مندان جدی تئاتر ، حسن معجونی شمایل شیدا و مهربان و آرام هنرمندی است که به تئاتر عجیب عشق می ورزد و اگر مشکلات زندگی نبود شاید هرگز سینما و سریال اینچنین شاهد حضور پر رنگ او نبود.
حسن معجونی اما هرگز کم فروش نبوده و اثبات کرده برایش نقش کوچک و بزرگ وجود ندارد.
در هر نقشی بهترین خودش را روایت می کند و نمی گذارد مخاطب به راحتی او را فراموش کند و یا از حضور او در همان لحظات کوتاه به سادگی بگذرد.
معجونی با اینکه در ۱۸ قسمت رهایم کن حضوری اندک دارد اما آن لحظه و تمامیت نقش را به خوبی دریافته است، قماربازی که از مالک بودن به سرایداری رسیده همچنان مناعت طبع و بزرگواری خود را حفظ کرده است اما مرگ فرزند از او مرد دیگری می سازد که معجونی خصوصا در قسمتی که به مرگ فرزند او اختصاص دارد بازی درخشانی را ارائه می کند که به سادگی از ذهن مخاطب پاک نخواهد شد.
نوید جعفری
یادداشت کامل در سینما سینما
https://cinemacinema.ir/?p=187807