خودشیفتگی در واقع یک نعل وارونهی نفرت از خویش است. یعنی هر چه یک شخص احساس ناتوانی و دوست نداشتن خود داشته باشد به همان میزان تلاش میکند تا این ناتوانی را در بیرون از خود جبران کند! همچون ضعف بینایی که هر چقدر این ضعف بیشتر باشد نمره عینکی که برای جبران ضعف بینایی استفاده می شود افزایش پیدا میکند.
خودشیفتگی یک نوع جبران به شماره میآید جبران آن چیزی که فرد در درون خودش خلاء احساس میکند این اتفاق در کودکی میتواند یک امر طبیعی به شمار آید ولی این اتفاق در بزرگسالی میتواند عواقب بسیار زیادی برای فرد و جامعه داشته باشد.