Poem by Houshang Ebtehaj
Songwriting & Additional Lyrics by Ali Azimi
Music by Ali Azimi & The Need
Directed by Arash Ashtiani
Produced by Negin Karbassian and Ali Azimi
Graphics: Navid Ghaem Maghami
Additional Musicians: Habib Meftah Boushehri (Percussions)
Backing Vocals: Ali Bros, Parham Bahadoran, Shohreh Khaatoon, and Sara Amini
Additional Camera: Amir G'nia, Mostafa Heravi and Shahram Azimi
استاد ابتهاج: چه فکر می کنی؟ / که بادبان شکسته زورق به گل نشسته ایست زندگی؟ / در این خراب ریخته که رنگ عافیت از او گریخته / به بن رسیده راه بسته ایست زندگی / هوا بد است تو با کدام باد میروی؟ / چه ابر تیره ای گرفته سینه تو را؟ / که با هزار سال بارش شبانه روز هم دل تو وا نمی شود / علی عظیمی: گذر ز ناهموار این راه سر به نا کجای پر پیچ و خم / شب است و با هم در این گردباد همسفریم با هم / ما شاهکار خلقتیم / شاکیان ظلمتیم / در بندیم و آزاد از هفت دولتیم / با ذهن های سنتی در انتظار نعمتیم / تشنه حقیقت و خسته از نصیحتیم / چون برای ما رو تخته سیاه مرز خیر و شر کشیدن / شاخه های دلخوشی چو سر کشید سر بریدن / تلخ تلخ کام ها که جام زهر و سر کشیدن / اهل تزویر و همه آبکشان جا نمازیم / همه محتاج دعا از راه راست بی نیازیم / شاید تقدیر ماست این شام تار و دوره کردن / اما تقصیره باز اشتباه و توبه کردن / سر سپردن / به حال دیروز غبطه خوردن / باید زندگی کرد قبل مردن
استاد ابتهاج: جهان چو آبگینه شکسته ایست که سرو راست هم در او شکسته می نمایدت / چنان نشسته کوه در کمین دره های این غروب تنگ که راه بسته، راه بسته می نمایدت / زمان بیکرانه را تو با شمار گام عمر ما مسنج / به پای او دمیست این درنگ درد و رنج / بسان رود که در نشیب دره سر به سنگ میزند رونده باش / امید هیچ معجزی ز مرده نیست / زنده باش