اگه یه لحظه بیایم فک کنیم
خیلی کم مونده
خیلی کم مونده که خیلی از چیزایی که خیلی زیاد ارزش دارن برامونو از دست بدیم
برنمیگردن هیچجوره
خودمونو بکشیمم برنمیگردن
تقصیر ما م نیست فقطم یه توجیه داره این زندگیه
حتی اگه به یه روز فک کنیم که صدای اونو نشنویم
حرفاشو گوش ندیم خنده هاش و نبینیم نتونیم بپریم بغلش
نتونه نازمون کنه...اونم در حالی که اگه زندگیمون عادی پیش بره قراره مدت زیادی رو بدون همه این چیزا باشیم :)
بیاین دوسشون داشته باشیم
اشکشونو در نیاریم نرنجونیمشون حداقل تو این زمان کوتاه به حرفاشون گوش بدیم...
معلوم نیس کی برن
نمیتونیم بگیم باشه از فردا
چون ممکنه همین فردا همه چی تموم شده باشه...
همون لحظه همین الان که باهاشونیم بگیم دوسشون داریم
اگه نکنیم پشیمون میشیم
هنوز تجربه نکردم ولی مطمئنم میشم
چرا اون لحظه نبودی؟چرا پرخاش کردی؟چرا قلبشو شکوندی؟
تا آخر عمر هر روز همینارو به خودمون میگیم
بیایم کارو به اونجا نکشونیم
میگن خیلیییییی زود دیر میشه
شاید همین الانشم دیر باشه ولی...
از همین الان بیاین هیچ پشیمونیی نزاریم
:)