جان جهان دوش کجا بوده‌ای
نی غلطم، در دل ما بوده‌ای
آه که من دوش چه سان بوده‌ام
آه که تو دوش کِرا بوده‌ای
رشک برم کاش قبا بودمی
چونکه در آغوش قبا بوده‌ای
زهره ندارم که بگویم تُرا
بی من بیچاره کجا بوده‌ای؟
آینه‌ای رنگ تو عکس کسیست
تو ز همه رنگ جدا بوده‌ای
رنگ رخ خوب تو آخر گواست
در حرم لطف خدا بوده‌ای