شارمین میمندینژاد، بنیانگذار خیریه «جمعیت امام علی» در اولین مصاحبه اختصاصی با یک رسانه بعد از آزادی و خروج از ایران در گفت و گو با بهمن کلباسی ، از فعالیتها و موفقیتهای خیریه، از بازداشت خودش ، حکم انحلال جمعیت و انتقال فعالیتها به خارج از کشورمیگوید. خیریه امام علی که در سال ۱۳۷۸ تشکیل شد، دردو دهه فعالیت به یکی از نهادهای خیریه خوشنام در ایران بدل شد. تا زمانی که سه نفر از اعضای اصلی آن بازداشت شدند و درنهایت دادگاهی حکم به انحلال این جمعیت داد.
این فعال مدنی یکی ازعلل سرکوب و انحلال این خیریه را تفاوت آن با خیریههای حکومتی و پیش از همه مستند کردن خلافهای باندهای اقتصادی و قاچاق مواد مخدر می داند. « مواد مخدر وارد یک محله می شود، محله قرمز می شود، قیمت تمام خانهها پایین می افتد، بعد یک نفر تمام آن خانه ها را میخرد، تمام محله را میخرد، بعد شما می بینید این آدمهای آسیب دیده را کوچ می دهند به محله دیگری تا کاربری آن محله را عوض کنند، بعد برج وبارو می سازندو قیمت خانهها دوباره بالا می رود». او میگوید حاضر نبود به خارج از کشور مهاجرت کند ولی: « مناسب دیدیم که جمعیت را از دست آنها]درامان [نگه داریم».