ادامه خطبه 33 :
3. شکوه از فتنه گرى قریش :
مرا با قریش چه کار. به خدا سوگند ، آن روز که کافر بودند با آنها جنگیدم ، و هم اکنون که فریب خورده اند ، با آنها مبارزه مى کنم. دیروز با آنها زندگى مى کردم و امروز نیز گرفتار آنها مى باشم. به خدا سوگند قریش از ما انتقام نمى گیرد جز به آن علّت که خداوند ما را از میان آنان برگزید و گرامى داشت. ما هم آنان را در زندگى خود پذیرفتیم ، پس چنان بودند که شاعر گفته است :
«به جان خودم سوگند ، هر صبح از شیر صاف نوشیدى. و سر شیر و خرماى بى هسته خوردى. ما این مقام و عظمت را به تو بخشیدیم در حالى که بلند مرتبت نبودى. و در اطراف تو با سواران خود تا صبح نگهبانى دادیم و تو را حفظ کردیم».
https://www.namasha.com/v/mjOf6QGa
https://www.namasha.com/v/M1kZVDjS