طبیعت تهدید در فضای سایبری همانند خود فضای سایبری گسترده است. هر بخشی از جهان که وابسته به فضای سایبر باشد حداقل به صورت بالقوه در خطر قرار دارد. بنابراین افراد و سازمان ها و همه استفاده کنندگان از فضای مجازی بایستی ایمنی لایه‌های دسترسی خود را حفظ نمایند، چراکه ورود هر ناشناسی از هر یک از درگاه،های رایانه های فردی یا سازمانی و یا دولتی می تواند کل شبکه را مورد اختلال قرار دهد.
گروه های خرابکار بطور روزافزون به منظور کسب درآمد به سامانه های سایبری حمله می برند و حملات آنها همواره رو به افزایش است. هکرهای منفرد گاه برای اظهار وجود وارد شبکه می شوند و گاه برای کسب منفعت. نفوذ به شبکه ها با حداقل دانش و مهارت امکان پذیر است. به این طریق که آنها برنامه ها و پروتکل های لازم را از اینترنت دریافت نموده و همان ها را بر علیه سایت های دیگر به کار می برند. هکرهای سازمان یافته نیز با انگیزه های سیاسی به صفحات وب مورد نیاز مردم و یا میزبان های پست الکترونیک حمله می¬برند. آنها می‌توانند خدمات عمومی مورد نیاز شهروندان را با آسیب های جدی روبه رو سازند. برخی اوقات عوامل ناراضی داخلی به درون سازمان ها کار می کنند نیز منبع جرایم رایانه‌ای هستند و این دسته از عوامل لازم نیست دانش قابل توجهی در خصوص تهاجمات رایانه‌ای داشته باشند، زیرا اطلاع آن ها از سیستم مورد هدف غالباً امکان دسترسی نامحدود برای وارد کردن ضربه به سامانه و یا سرقت اطلاعات سازمان را فراهم می سازد.
امروز بخش عمده‌ای از فعالیت ها و تعاملات اقتصادی، تجاری، فرهنگی، اجتماعی و حاکمیتی کشورها در کلیه سطوح اعم از افراد موسسات غیر دولتی و نهادهای دولتی در فضای سایبر انجام می گیرد زیرساخت و سامانه‌های حیاتی و حساس کشور ها، بخشی از فضای سایبر را تشکیل می دهند و یا از طریق این فضا کنترل، مدیریت و بهره برداری می‌شود کلیه زیرساخت‌هایی که در فضای سایبر کنترل، اداره و بهره برداری می‌شود را سرمایه های سایبری نامیده می‌شود. به این ترتیب عمده اطلاعات حیاتی و حساس کشورها به این فضا منتقل و یا در این فضا شکل گرفته است. قسمت قابل توجهی از خدمات و فعالیت های سامانه های حمل و نقل و بانکداری و برق و انرژی در فضای سایبر مورد بهره برداری قرار می گیرد و هرگونه نفوذ و دسترسی می تواند موجب آسیب رسانی به فعالیت های این سامانه ها شود...