چانگبین : یه ژانر هیپ هاپ کاملاً اولد اسکول برداشتیم و احتمالاً از زمان ترک یونیتیمون «مادی واتر»، این اولین باره که از بیت‌های بوم بپی اولد اسکول استفاده کردیم. فکر می‌کنم این آهنگ واسه تایتل ترکمون کاملاً با هاپ آلبوم هیپ هاپی که این دفعه آماده کردیم جور درمیاد. «راه رفتن رو آب» جدی معنی نمیده، مگه نه؟ اینطوری نیست که مثلاً جت اسکی برونیم یا سوار قایق‌های پدالی باشیم. «ما روی آبیم» آب جاییه که هر کسی نمی‌تونه روش وایسته و کلی تلاش کردیم تا به اینجا برسیم. این جایگاهو فنا و اعضامون ساختن. انگاری زیادی تلاش نکردن، خودش یه نوع زیاد تلاش کردنه. چون این آهنگیه که لازمه بیشتر از بقیه احساسات خام و نپخته توش برجسته بشه. خود صداهای آهنگ خیلی شلخته‌ان و فکر کردیم اگه اینجا بخوایم خیلی شسته رفته‌اشون کنیم، ممکنه حس وصله ناجور بودن بدن. برا همین از قصد کاری کردیم که کورس درهم برهم باشه، انگار پاره و به هم ریخته شده. فکر کنم جدی حواسمونو گذاشتیم تا این وایبو از آب دربیاریم.
"امواج کوبنده، اما من هرگز نمی‌افتم هر روز، ماوراء‌الطبیعه باران کوبنده، من طوفانو میارم
این استیج منه، رو آب راه میرم آب، آب، رو آب راه میرم"
همون‌طوری که چانگبین گفت روی آب راه رفتن کاری نیست که هر کسی بتونه انجام بده/ هر کسی نمی‌تونه در حد استری کیدز موفق عمل کنه، برا همین حتماً قدرت ماورایی دارن و منحصر به فردن.
"قدم می‌زنم سرم هوا بخوره"
اصطلاح Walk it off تو انگلیسی برای وقتایی استفاده میشه که با قدم زدن سعی کنی از احساسات منفی مثل ناراحتی یا عصبانیت خلاص بشی. برا همین اینطوری ترجمش کردم که منظورشونو برسونم.
"آب، رو آب راه میرم"
اینکه استری کیدز کلمه‌ی آب رو با لهجه‌ی بریتیش میگن، نوعی onomatopoeia ست. یعنی چی؟ یعنی کلماتی به کار ببری که صدای ادا کردنشون معنیشون رو تداعی کنه. آب با لهجه بریتیش به صدای قطره‌های آب نزدیکه یا مثلاً کلمه‌های دیگه‌ای مثل اسپلش که تو خود این آهنگ استفاده شدن هم باز صداشون معنیشون رو القا می‌کنه. مثلاً یه نمونه فارسیش کلمه‌ی خراشه که واقعاً نحوه‌ی تلفظش صدای واقعی خراش دادن رو تداعی می‌کنه.
اون صدای خراش دادن رکوردی که کنار جمله‌هاشون می‌شنوید هم یه صداییه که توی بوم باپ (از زیرژانرهای هیپ هاپ دهه ۸۰ و ۹۰) محبوب بوده و برا همین هیپ هاپی بودنش ازش استفاده کردن.
-ادامه در کپشن-