فرهنگ شهری و اپارتمان نشینی این پست می طلبه :
کتابی هست تحت عنوان : " زبان معماری پست مدرن - چارلز جنکس " که داستان بامزه ای داره.
سال 1954 معمار برج های دو قلوی تجارت جهانی ( مینورو یاماساکی ) تصمیم گرفت خونه هایی با معماری مدرن ( چیزی که شما اپارتمان، برج، متجمع های مسکونی میشناسید ) بسازه و به همه نشون بده.
وقتی پروئیت ایگو طراحی شد جایزه انجمن معماران امریکایی رو گرفت. پروئیت ایگو مطابق با پیشرفته‌ترین ایده آل های CIAM (کنگره‌ی بین‌المللی معماران مدرن) ساخته شده بود.
هر بلوک های مسکونی ارتفاع 14 طبقه داشتند.
همرا با خیابان هایی معلق در هوا که ایمن بودن.
محل بازی کودکان، رخت شوی خانه، مهدکودک.
تازه با ی بیمارستان شیک مجزا به به جون میده اینجا زندگی.
این مجتمع بر مبانی هدف مدرنیسم ساخته شده و خیلی گل و بلبل بود.
But !
عاما !
در سال 1974 ساعت 3 بعد از ظهر دولت تصمیم گرفت با راه انداختن جنشی حال و هوای مردم رو عوض کنه برای همین با کلی ترقه و فشفشه نظیر TNT و دینامیت RDX این چیزا کل مجتمع مسکونی رو با ترکوندن خونه ها مردم رو شاد کنه. هوراااااا مجتمع مسکونی ترکیدددد : | حالا دس دس : |
مجتمع مسکونی که بر مبانی اوصول مدرنسیم ساخته شده بود و جایزه انجمن معماران امریکا رو گرفته بود حالا توسط دولت بمب گذاری و تا آجر اخرش نابود شد!
علت تخریب : افزایش چشم گیر و جرم و جنایت، سرد شدن مردم مجمتع مسکونی و بقیشم نمیگم.
پروژه پروئیت ایگو با لقب جهنم روی زمین رو به خودش اختصاص داد و از آن به عنوان " مرگ معماری مدرن " یاد میشه. بعد هنوز این نفهما میان اینجا برج میسازن و اپارتمان میگن کلاس داره! در نهایت با بهانه ی : جمعیت زیاد شده :( از زیر قضیه در میرن و شروع میکنن به برج سازی :)))
اگر این مطلب گوگل میکنید : مرگ معماری مدرن پروئیت ایگو
اگر کتاب میخونید : زبان معماری پست مدرن - چارلز جنکس
لایکو همه بلدن تو خاص باش کامنت بده XD